Βίντεο: Ο ποταμός που «νικούσε» όλους τους Θεούς πλην του Δία

Για άλλη μια φορά ο αγαπημένος μας Μάνος Λιανόπουλος μας παρασύρει σε μια παραμυθένια διαδρομή: Βουργαρέλι – Θεοδώριανα – Αχελώος . Μαζί με το Μάνο και μέσα από το Tripment, θα ανακαλύψουμε τις κρυμμένες ομορφιές αυτών των περιοχών και τα μυστικά… του Αχελώου.

Η διαδρομή είναι μέσα στο πράσινο, με ωραίες στροφούλες και πολλά τούνελ. Σε κάποιο σημείο πέφτουμε επάνω στο φράγμα του Αχελώου, όπου θα κάνουμε και στάση για μερικές φωτογραφίες.

Ο Αχελώος πηγάζει σε υψόμετρο 2.000 μ. στις νότιες πλαγιές του όρους Λάκμος στην οροσειρά της Πίνδου. Οριοθετεί την Ήπειρο από τη Θεσσαλία και εκβάλλει στα νότια των Eχινάδων νήσων στο Ιόνιο πέλαγος. Κατά τη διαδρομή του προς νότο εμπλουτίζεται με τα νερά διάφορων παραπόταμων, όπως ο Ταυρωπός, ο Αγραφιώτης και ο Τρικεριώτης.

Στα χρόνια του μεσαίωνα πήρε το παρατσούκλι Aσπροπόταμος, γιατί τα νερά του έχουν ένα λευκό, θολό χρώμα που προέρχεται από την άργιλο. Άλλοι πάλι λένε τον αναφέρουν έτσι διότι τα νερά του ήταν μονίμως αφρισμένα από την ορμή του. Πάντως η επικρατέστερη θεωρία για την ονομασία του προκύπτει από τη σανσκριτική ρίζα «αχ» που σημαίνει νερό και το συγκριτικό επίθετο «λώων» που σημαίνει μεγαλύτερος.

Μην ξεχνάμε ότι είναι ο δεύτερος σε μήκος ελληνικός ποταμός μετά τον Αλιάκμονα, με μήκος μεγαλύτερο των 220χλμ και μέγιστο πλάτος τα 90 μέτρα.

Στην αρχαιότητα λατρευόταν ως θεός και κατά την ομηρική Iλιάδα, ανώτερος σε δύναμη θεωρείτο μόνο ο Δίας.

Παλαιότερα ο Αχελώος κατέβαινε ανεμπόδιστος μέχρι τις εκβολές του στο Ιόνιο. Μεταξύ των δεκαετιών του 1950 και του 1990, υπέστη τρεις μεγάλες επεμβάσεις που ανέκοψαν τη ροή του. Σκοπός ήταν η δημιουργία υδροηλεκτρικών φραγμάτων, και η εκτροπή στον Ταυρωπό για να οδηγηθεί το νερό προς την πεδιάδα της Καρδίτσας. Έτσι προέκυψαν τα φράγματα των Κρεμαστών, του Καστρακίου, του Στράτου και του Ταυρωπού. Φράγματα που δημιούργησαν μεγάλες συγκρούσεις στην περιοχή, καθώς όπως λέγεται οι αρνητικές συνέπειες τους είναι εμφανείς σε όλη τη δυτική Ελλάδα. Σήμερα λοιπόν ο Αχελώος από το 160ο χλμ. του και μετά, έπαψε πια να είναι ένα φυσικό ποτάμι.

Στο Βουργαρέλι θα μείνουμε στο Rouista Tzoumerka Resort, όπου μερικούς μήνες πριν είχαμε τρέξει και ένα διαγωνισμό μέσω του tripment για ένα δωρεάν ΣΚ. Το χωριό είναι πολύ όμορφο, όπως και η θέα που έχεις από εδώ πάνω.

Την επόμενη μέρα ξεκινάμε να πάμε στο χωριό Θεοδώριανα, το οποίο βρίσκεται κρυμένο σε υψόμετρο 980 μέτρων στα ανατολικά Τζουμέρκα. Η διαδρομή για εκεί είναι απλά πανέμορφη. Μία από τις καλύτερες που έχω οδηγήσει στην Ελλάδα και πραγματικά αξίζει, καθώς το τοπίο είναι άγριο και οδηγείς σε μεγάλο υψόμετρο με απίστευτη θέα!

Τα Θεοδώριανα έχουν πηγές με πολλά νερά, και μια μεγάλη μονάδα εμφιάλωσης η οποία δραστηριοποιείται στην περιοχή. Μάλιστα το νερό της έχει βραβευτεί όπως μάθαμε το 2015. Μπαίνοντας στο χωριό συναντάς μια όαση, όπου κάτσαμε να πιούμε έναν καφέ και να ξεδιψάσουμε.

Εδώ ενημερωθήκαμε από την κοπέλα και για τα του χωριού. Λίγο πιο πάνω βρίσκεται η μεγάλη πλατεία με τον επιβλητικό πλάτανο που ξεχωρίζει! Έμαθα ότι οι ταβέρνες στα Θεοδώριανα είναι ιδανικές για ξεκοίλιασμα, άλλα δεν δοκιμάσαμε. Αντίθετα, κάναμε και μια μικρή πεζοπορία. Αν είστε κάπου κοντά το μέρος αξίζει. Αυτό το χωριό έχει πραγματικά κάτι που σε κάνει να νιώθεις όμορφα! Από εδώ θα συνεχίσουμε λίγο πιο βόρεια, περίπου για 15 λεπτά με τη μηχανή, όπου σε κάποιο σημείο παρκάρουμε για να πάμε με τα πόδια να δούμε έναν διπλό καταρράκτη.

Περπατήσαμε περίπου 15-20 λεπτά, σε ένα πολύ όμορφο μονοπάτι μέσα στη βλάστηση, το οποίο είναι εύκολο ακόμα και για ένα παιδάκι. Την εποχή αυτή δεν έχει πολύ νερό, άλλα απ’ ότι διάβασα στα δυνατά του, αδειάζει μέχρι και 15 κυβικά το δευτερόλεπτο. Οι καταρράκτες αποκαλούνται λέει από τους ντόπιους Σούδα και σχηματίζονται από τον ποταμό Άσπρη Γκούρα. Όνομα που θα έλεγα ότι δώθηκε από ινδιάνικη φυλή και όχι από ντόπιους της ορεινής Άρτας. Το μέγιστο ύψος που πέφτει το νερό αγγίζει τα 25 μέτρα, καθιστώντας τους από τους σχετικά μεγάλους της Ελλάδας.

Επόμενη στάση μας θα είναι μια παραλία που σχηματίζεται στον ποταμό Αχελώο. Ένα πραγματικά όμορφο μέρος που θα σε εντυπωσιάσει. Ιδίως αν είσαι λάτρης των βουνών όπως εγώ. Ένα σκηνικό απόλαυση, καθώς κατά την προσωπική μου άποψη δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από μία κανονική παραλία.

Τελευταίο μέρος που άφησα να σας δείξω είναι το νεραϊδογέφυρο στην έξοδο του χωριού προς την Άρτα. Ένα μαγικό μέρος μέσα στο πράσινο που αξίζει να κατέβεις να το δεις.