Topwoman η Δρ. Ευανθία Γαλανή: Η Ελληνίδα γιατρός που πολεμάει τον καρκίvo – Είναι γνωστή παγκοσμίως για τις καινοτόμες θεραπευτικές μεθόδους της

Η Δρ. Ευθυμία Γαλάνη είναι Καθηγήτρια Ογκολογίας και Διευθύντρια του τμήματος Μοριακής Ιατρικής και επικεφαλής του προγράμματος Γονιδιακής Θεραπείας και Ιοθεραπείας του Κέντρου για τον Καρκίνο της Mayo Clinic, καθώς και σύμβουλος του Οργανισμού Τροφίμων και Φαρμάκων των Ηνωμένων Πολιτειών (FDA) σε θέματα καινοτόμων θεραπευτικών μεθόδων.

Η Ελληνίδα γιατρός έχει αναπτύξει μία πρωτοποριακή μέθοδο, που καταπολεμά τον καρκίνο με τη χρήση του ιού της ιλαράς.

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Καρδίτσα. Όλα όμως ξεκίνησαν όταν ήταν μικρή, μεγαλώνοντας μέσα στον κινηματογράφο  του πατέρα της και παρακολουθώντας ταινίες της εποχής. «Οι αδελφές μου και εγώ ήμασταν προνομιούχες: αντί να βλέπουμε τηλεόραση στο σπίτι, είχαμε το προσωπικό μας σινεμά.

Για την πρόοδο των ερευνών της, αλλά και για την ίδια, έκανε αναφορά το Foxnews, ένα από τα μεγαλύτερη αμερικανικά Μέσα Ενημέρωσης, τονίζοντας ότι χρησιμοποιεί τροποποιημένους τύπους του ιού της ιλαράς, με σκοπό τη θεραπεία διαφόρων ειδών καρκίνου.

Το who is who της 

Η Ευανθία Γαλάνη, M. D. , έχει μακροχρόνιο ενδιαφέρον για την ανάπτυξη νέων θεραπευτικών προσεγγίσεων για τη θεραπεία του καρκίνου. Οι έρευνες της επικεντρώνονται στην ανάπτυξη και βελτιστοποίηση νέων προσεγγίσεων ιοθεραπείας με ιδιαίτερη έμφαση στους παραμυξοϊούς.

Δοκιμάζονται διάφορες στρατηγικές, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης θεραπευτικών διαγονιδίων, ανιχνεύσιμων δεικτών, συνδυασμών με μικρά μόρια, κυτταροτοξικούς παράγοντες και ακτινοθεραπεία, εκ νέου στόχευση ιικών στελεχών έναντι αντιγόνων που αφορούν τον όγκο, ανάπτυξη νέων προσεγγίσεων χορήγησης ιών και διερεύνηση ανοσοτροποποιητικών μεθόδων για την τροποποίηση της χυμικής και έμφυτης ανοσίας ως μέσο βελτιστοποίησης της αποτελεσματικότητας της ιοθεραπείας.

Έχει διατελέσει επικεφαλής ερευνητής σε πολλαπλές δοκιμές ιοθεραπείας φάσης Ι και ΙΙ σε διάφορους συμπαγείς όγκους (καρκίνος των ωοθηκών, γλοιοβλάστωμα, νεφροκυτταρικό καρκίνωμα, καρκίνος του παχέος εντέρου, μελάνωμα, ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα), και έχει πρωτοστατήσει στην κλινική μετάφραση παραγώγων ιλαράς και στην πρώτη δοκιμή τους σε ανθρώπους σε ασθενείς με καρκίνο των ωοθηκών ή όγκους του εγκεφάλου, καθώς και στην πρώτη χρήση σε ανθρώπους φορέων ζωντανών κυττάρων για τη χορήγηση ογκολυτικών ιών.

Έχει επίσης διεξάγει πολλαπλές μελέτες φάσης ΙΙ, αλλά και μελέτες μικρών μορίων και παραγόντων κατά της αγγειογένεσης στη θεραπεία του γλοιοβλαστώματος μέσω της North Central Cancer Treatment Group και της Alliance for Clinical Trials in Oncology.

mayo.edu

Το έργο της έχει υποστηριχθεί από το Εθνικό Ινστιτούτο Καρκίνου και έχει συμμετάσχει σε διάφορα Εξειδικευμένα Προγράμματα Ερευνητικής Αριστείας (SPOREs) της Mayo Clinic, συμπεριλαμβανομένων των SPOREs για τον Καρκίνο του Εγκεφάλου, τον Καρκίνο των Ωοθηκών και τον Καρκίνο του Μαστού.

Από την έρευνα στη θεραπεία

Όπως έχει αναφέρει η ίδια σε παλαιότερη συνέντευξή της στην «Καθημερινή», η βασική αρχή της έρευνάς της κ. Γαλάνη στηρίζεται στην βασική λειτουργία των ιών. «Όταν ένας ιός προσβάλλει ένα κύτταρο, χρησιμοποιεί τους κυτταρικούς μηχανισμούς για να αναπαραχθεί και τελικά συνήθως σκοτώνει το κύτταρο. Κατά τον ίδιο τρόπο τροποποιημένοι ιοί μπορούν να εξουδετερώσουν αποτελεσματικά τα καρκινικά κύτταρα».

Αν και η σκέψη της χρήσης ιών κατά του καρκίνου δεν είναι νέα, αλλά έχει αρχίσει από τη δεκαετία του ’50, η κ. Γαλάνη υπογράμμιζε στην ίδια συνέντεξη πως η μεγάλη διαφορά του «τότε» με το «τώρα» είναι η δυνατότητα της επιστήμης να τροποποιήσει γενετικά τους ιούς, ώστε αυτοί να στοχεύουν συγκεκριμένα στα καρκινικά κύτταρα, επηρεάζοντας ελάχιστα -ή και καθόλου – τους υγιείς ιστούς. Γι’ αυτό και σημείωνε ότι «σε κλινικές δοκιμές ιοθεραπείας ανά τον κόσμο, έχουν χορηγηθεί ιοί σε χιλιάδες ασθενείς με καρκίνο, χωρίς να αναπτυχθούν οι ασθένειες που θα προκαλούσαν τα επιθετικά στελέχη αυτών των ιών. Είναι πιθανό οι ασθενείς, για ένα μικρό διάστημα μετά τη χορήγηση του ιού, να έχουν κάποιες παρενέργειες, όπως πυρετό ή πόνο στους μυς, παρόλα αυτά, η ανεκτικότητα αυτής της θεραπείας είναι καλύτερη και οι παρενέργειες πολύ λιγότερες σε σύγκριση με κάθε είδος χημειοθεραπείας».