Αποκλειστική συνέντευξη στην Ειρήνη Νικολοπούλου και τον Γιάννη Κωστούδη Η…
Καθηλωτικός ο Γιάννης Μπέζος αποκλειστικά στο eirinika – “Aν είμαι υγιής θα “πεθάνω στο σανίδι ” – Tα φώτα “τυφλώνουν” όταν είσαι συμπλεγματικός”
Δημοσιεύθηκε αρχικά στο eirinika.gr στις 3 Σεπτεμβρίου 2021,
Το όνομα του είναι συνώνυμο της επιτύχιας. Με ένα “μαγικό τρόπο” ότι κάνει , το λατρεύει το κοινό.
Αυτός ο “μαγικός τρόπος” δεν έχει σχέση με κάποιο “ξόρκι”, αλλά με το γεγονός ότι ο Γιάννης Μπέζος αγαπάει με πάθος τη δουλειά του και αφοσιώνεται σε αυτή επιχειρώντας κάθε φορά να δώσει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα στο θεατή . Και το καταφέρνει.
Η μεγάλη καριέρα μετράει πάνω από 35 χρόνια . Τον Γιάννη Μπέζο τον βλέπουμε να πρωταγωνιστεί και να συμμετέχει σε σπουδαίες τηλεοπτικές σειρές και στο θέατρο, από τα μέσα της δεκαετίας του 80
Η μεγάλη αναγνώριση από το ευρύ κοινό ήρθε με τον εμβληματικό “Γιάννη” στους “Απαράδεκτους”, τον πρώτο γκέι που δεν παρουσιάστηκε στην ελληνική τηλεόραση ως καρικατούρα.
Από τότε ακολούθησαν εκατοντάδες ρόλοι στο θέατρο και στην τηλεόραση, με κοινό παρανομαστή ερμηνείες που έγραψαν ιστορία.
Μία τέτοια έξοχη ερμηνεία, μας χαρίζει φέτος το καλοκαίρι στον πολύ επιτυχημένο “Οθέλλο” την “must see” παράσταση που συνεχίζει την περιοδεία της.
Αυτό ήταν η αφορμή για μια συνέντευξη ποταμό στην οποία μιλάει για όλα: Για τις γυναικοκτονίες, τη βία ως φαινόμενο βαθιά ριζωμένο στην κοινωνία μας, την πανδημία, τους ρόλους που θα παίξει το χειμώνα , (μας ετοιμάζει πολύ ωραία πράγματα ) , την επιτυχία, τις φιλίες, το “μυστκό” του επιτυχημένου γάμου, την ώρα που θα αποχωρήσει.
Έχει τη φήμη του “δυσπρόσιτου” και του “σκληρού” στην πραγματικότητα όμως είναι ένας βαθιά ευγενής άνθρωπος, που σέβεται απόλυτα το συνομιλητή του. Απλώς κρατάει τις δέουσες αποστάσεις.
Κυρίες και κύριοι στη συνέντευξη που ακολουθεί καθηλωτικός και απολαυστικός ο υπέροχος κύριος Γιάννης Μπέζος.
Συνέντευξη στην Ειρήνη Πιτσόλη
– Ειρήνη Πιτσόλη: Στον Οθέλλο μας δώσατε μια υπέροχη ερμηνεία. Θα έλεγα ότι ήταν «έκπληξη» με την έννοια ότι μας παρουσιάσατε έναν ώριμο άντρα σίγουρο για τις πράξεις του. Είδαμε έναν εξαιρετικό και κάπως διαφορετικό Οθέλλο. Πώς προσεγγίσατε το ρόλο;
– Γιάννης Μπέζος: Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη προσέγγιση. Τα λέει όλα ο Σαίξπηρ. Το κείμενο. Το καταλαβαίνεις από τη συμπεριφορά του. Ότι είναι ένας άνθρωπος θηριώδης, δυναμικός , ο οποίος καταλήγει ένα ερείπιο.
Δεν είναι θέμα προσέγγισης. Έτσι τον παρουσιάζει ο ποιητής και έτσι είναι. Δεν ήταν το θέμα πώς τον είδα εγώ. Εγώ είχα την υποχρέωση να ενσαρκώσω το χαρακτήρα όπως το λέει ο Σαίξπηρ. Εμένα με ενδιαφέρει πάντα τι αυτό που λέει το θεατρικό έργο.
“Ο άνθρωπος είναι αδύναμος μπροστά στους «γοητευτικούς απατεώνες»”
– Ει. Π: Ο Οθέλλος είναι ένας ήρωας παγιδευμένος στην διαφορετικότητα του και στην προκατάληψη της εποχής γι’ αυτό δεν καταφέρνει να νικήσει πιστεύετε;
– Γ. Μπ.: Νομίζω ότι περισσότερο είναι θύμα της πλεκτάνης και της γοητείας του Ιάγου. Αυτό είναι ένα σημείο πολύ σημαντικό. Μια παράμετρος πολύ σημαντική που έχει απασχολήσει πολλά έργα του ρεπερτορίου και δείχνει πόσο ο άνθρωπος είναι αδύναμος και πόσο εύκολα μπορεί να παρασυρθεί από ανθρώπους που είναι απατεώνες αλλά ταυτόχρονα και πολύ γοητευτικοί . Γιατί συνήθως – όπως ξέρετε – οι μεγάλοι απατεώνες είναι πολύ γοητευτικοί.
– Ει.Π: Ένα έργο που γράφτηκε το 1603 παραμένει τραγικά επίκαιρο και πραγματεύεται θέματα που ακόμα δεν τα έχουμε λύσει: Γυναικοκτονίες , ρατσισμός κτλ. Αυτό δείχνει ότι ο πολιτισμός μας, δεν εξελίσσεται όσο κι αν πιστεύουμε το αντίθετο, ή ότι ο άνθρωπος δεν μπορεί να νικήσει τελικά τα δεινά της ανθρώπινης φύσης, και στέκεται αιώνες αδύναμος να αντιμετωπίσει τις παθογένειες;
– Γ. Μπ.: Αυτό που λέτε είναι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι. Ο άνθρωπος είναι πολύ σύνθετη κατασκευή. Είναι ικανός για το μεγαλειώδες και για το πολύ κακό. Όλοι μας είμαστε έτσι . Δεν πρέπει όμως να μας τρομάζει αυτό.
Αυτό είναι που κάνει τη διαφορά μας από τα άλλα ζώα. Εννοώ ότι όλα τα ζώα έχουν ένστικτο , αντιδρούν στο περιβάλλον , αλλά δεν το διαμορφώνουν. Ο άνθρωπος διαμορφώνει το περιβάλλον, αυτή είναι η διαφορά.
Με το νου και την ψυχή και την ευαισθησία. Αυτή η διαχείριση λοιπόν, το πώς χειρίζεται κανείς τις σκέψεις του, τις βαθιές του επιθυμίες , τα σκοτεινά του κομμάτια , είναι ένα πρόβλημα.
Και δεν λύνεται μόνο με το να νομοθετούμε και να βγάζουμε φλάμπουρα στους δρόμους, θέλει κι άλλη δουλειά πιο προσωπική. Είναι πολύ δύσκολη υπόθεση. Και πολύ σύνθετη μάλλον.
– Ει. Π: Ο Οθέλλος είναι μία από τις καλύτερες παραστάσεις του φετινού καλοκαιριού και γνωρίζει μεγάλη επιτυχία. Πού νομίζετε ότι οφείλεται αυτή η επιτυχία;
– Γ. Μπ: Το κοινό έρχεται πάντα στο θέατρο, όταν έχεις εσύ κάτι να του πεις. Εάν έχεις κάτι να του πεις θα ακολουθήσει. Και αυτό πολλές φορές το αντιλαμβάνεται (σ.σ. το κοινό), πριν από την παράσταση.
“Η επιτυχία είναι κάτι που το κρίνει η πάροδος του χρόνου. Κατά πόσο αφήνεις «χνάρι» στο χρόνο με τη δουλειά σου “
Δηλαδή από την πρόθεση. Εάν δεν έχεις κάτι να του πεις δεν θα ακολουθήσει θα παραμείνει στο σπίτι του.
Δηλαδή δεν πρόκειται να πληρώσει τα ωραία του λεφτά για να έρθει να συμμεριστεί το δικό σου χώρο όταν δεν έχεις κάτι να πεις, η σκηνή δηλαδή να μην έχει κάτι να πει.
Είναι σα να δίνουμε ένα ραντεβού σε κάποιον και να μην πηγαίνουμε.
Επομένως υπάρχουν αρκετές παραστάσεις φέτος, οι οποίες πηγαίνουν πολύ καλά, μεταξύ αυτών και η δική μας, και αυτό είναι ένα παρήγορο σημάδι του καλοκαιριού.
Αυτή είναι η εκτίμηση η δική μου. Και μιλάμε για ένα καλοκαίρι που είναι αρκετά δύσκολο. Δυσκολότερο από τα προηγούμενα.
Ει. Π: Οι παραστάσεις στο Ηρώδειο πήγαν πάρα πολύ καλά και ο Οθέλλος συνεχίζει την επιτυχημένη πορεία του, με επόμενους σταθμούς τα Γιάννενα, τις Αχαρνές, την Ηλιούπολη, το Κατράκειο, το Θέατρο Αλίκη Βουγιουκλάκη κτλ. Εκτός από την ανάμνηση μιας πολύ καλής παράστασης θα θέλατε φεύγοντας ο θεατής να έχει πάρει κάποιο μήνυμα;
Δείτε τους επόμενους σταθμούς της περιοδείας του Οθέλλου ΕΔΩ
– Γ. Μπ: Όχι. Δεν θα ήθελα να έχει πάρει κανένα μήνυμα. Θα ήθελα να έχει καταλάβει ότι είναι κι αυτός μέρος ενός κόσμου ο οποίος δεν αλλάζει εύκολα , ο οποίος έχει αδυναμίες και προτερήματα.
Και ότι αυτά που είδε στη σκηνή μπορεί να εμπεριέχουν την ποίηση αλλά είναι ένα κομμάτι από τη ζωή.
Είδε στη σκηνή τον Ιάγο, που δεν κατέβηκε από τον Άρη αλλά είναι ένας άνθρωπος κι αυτός όπως κι εμείς. Μηνύματα και τέτοια δεν συμφωνώ ότι μπορεί να δώσει μία παράσταση. Θέλω ή να συγκινούμαι ή να με απασχολεί κάτι.
“Η τέχνη και οι καλλιτέχνες πρέπει να είναι λίγο πιο μπροστά από τον καιρό τους”
Ει. Π: Πώς αντιλαμβάνεστε εσείς τον όρο «επιτυχημένη παράσταση»; Είναι η παράσταση που θα έχει εμπορική επιτυχία είναι η παράσταση που θα νιώθετε τον «παλμό» κάτω, τον ηλεκτρισμό στο κοινό;
– Γ. Μπ: Ούτε το ένα , ούτε το άλλο. Ξέρετε αυτά δεν μετρώνται εκείνη την ώρα προσμετρώνται στο χρόνο. Θυμάμαι παραστάσεις που ήταν πολύ γοητευτικές . Παραστάσεις που αιχμαλωτίζουν το θεατή αλλά δεν τον συγκινούν βαθιά και δεν μένουν στη μνήμη του.
Άρα λοιπόν αυτά τα πράγματα ,την επιτυχία μιας παράστασης , τα βαθμολογεί ο χρόνος. Βεβαίως η προσέλευση είναι ένα κομμάτι. Δηλαδή αν έχεις αρκετό κόσμο, σημαίνει ότι υπάρχει ένα κοινό το οποίο ενδιαφέρεται να δει τι παρουσιάζεις.
Αυτό όμως είναι η αρχή. Δεν φτάνει αυτό. Αυτό που είναι το βασικό είναι κατά πόσο το κοινό εκτιμά – προσέξτε τη λέξη που λέω εκτιμά κι όχι αγαπάει – την παρουσία σου και το έργο σου και την πορεία σου.
Γιάννης Μπέζος – Σάσα Σταμάτη – Ηρώδειο
– Ει.Π.: Όμως υπάρχει κι αυτή η επικοινωνία με το κοινό. Δηλαδή το νιώθεις όταν γίνεται κάτι από κάτω, δεν είναι έτσι;
– Γ. Μπ: Ναι, φυσικά. Το νιώθεις. Αν γίνεται κάτι σημαντικό το νιώθεις. Αν γίνεται κάτι επιφανειακό και επικοινωνιακό κι αυτό το νιώθεις. Αυτό όμως δεν έχει να κάνει με το θέατρο. Μπορεί να είναι οι μισοί θεατές και να επικοινωνούν άριστα. Μπορεί να είναι η αίθουσα γεμάτη και να μην επικοινωνεί κανείς.
“Ο εγκλεισμός είναι μια «φθηνή δικαιολογία» για τις γυναικοκτονίες. Η άρρωστη συμπεριφορά είναι η αιτία”
Είναι πολύ σύνθετο πράγμα η επιτυχία. Η επιτυχία είναι θέμα χρόνου. Είναι θέμα το πώς αφήνεις «χνάρι» στο μέλλον. Δεν έχει να κάνει μόνο με τα εισιτήρια ή με το τι γίνεται στο κοινό στη διάρκεια μιας παράστασης. Μιλάμε για μεγάλες παραστάσεις του παρελθόντος και λέμε «αυτή η παράσταση άφησε ιστορία», αλλά δεν ξέρουμε τι εισιτήρια είχαν κάνει. Και οι περισσότερες δεν είχαν κάνει. Δεν πήγαιναν και πολύ καλά εισπρακτικά.
Απλώς ήταν λίγο πιο μπροστά από τον καιρό τους. Και αυτό είναι το ζητούμενο:
Η τέχνη και οι καλλιτέχνες πρέπει να είναι λίγο πιο μπροστά από τον καιρό τους.
Ει.Π: Συμφωνώ απόλυτα. Ωστόσο αυτό είναι δύσκολο να επιτευχθεί.
– Γ. Μπ: Μα, γι’ αυτό είμαστε εκεί. Για τα δύσκολα. Για τα εύκολα είναι οι υπάλληλοι. Εμείς που κάθε φορά κάνουμε «salto mortale» στη σκηνή είμαστε για τα δύσκολα.
“Η βία δεν έχει φύλο. Είναι ένα τεράστιο πρόβλημα της κοινωνίας και τη γεννά η έλλειψη παιδείας “
– Ει. Π: Πώς ήταν η συνεργασία με τον Αιμίλιο Χειλάκη σαν σκηνοθέτη;
– Γ.Μπ: Ει. Π: Πολύ καλή. Εγώ δεν έχω πρόβλημα με τους σκηνοθέτες. Αν έχω πρόβλημα με κάποιον σκηνοθέτη δεν συνεργάζομαι ποτέ. Με τον Αιμίλιο είναι η δεύτερη φορά που συνεργάζομαι, και συνεργάστηκα άριστα.
– Ει.Π: Ο Οθέλλος παίζεται σε ένα καλοκαίρι που μέσα σε δύο μήνες είχαμε πάνω από δέκα γυναικοκτονίες, Πιστεύετε ότι αυτή η «έξαρση» του φαινομένου οφείλεται στον εγκλεισμό, ή ήταν κάτι που θα γινόταν έτσι κι αλλιώς εφόσον υπάρχει αυτή η στάση απέναντι στις γυναίκες;
– Γ. Μπ: Αυτό είναι λίγο προσωπικό θέμα του κάθενος. Πιστεύω ότι ο εγκλεισμός είναι δικαιολογία. Είναι σαν αυτό που λένε κάποιοι «Είμαι επιθετικός γιατί όταν ήμουνα μικρός με βάραγε η μάνα μου». Αυτά είναι αστειότητες . Είναι δικαιολογίες. Εγώ δεν πιστεύω ούτε στους εγκλεισμούς ούτε σε τίποτα. Απλώς είναι άνθρωποι οι οποίοι έχουν αρρωστημένη συμπεριφορά και φτάνουν σε αυτή την κατάσταση.
Και βεβαίως αυτά πρέπει να κρίνονται αυστηρά νομικά και να δικάζονται. Και να καταδικάζονται έτσι ώστε να δημιουργούν και παράδειγμα προς αποφυγή. Το θέμα είναι ότι δεν παραδειγματιζόμαστε. Αυτό είναι το πρόβλημα. Τα συνηθίζουμε αυτά . Τα αφήνουμε και περνάνε.
“Έχουμε αλλεργία στην παιδεία. Προτιμούμε να έχουμε εκατοντάδες νόμους που δεν εφαρμόζουμε ενώ είμαστε απαίδευτοι. “
Δεν είναι τωρινά φαινόμενα αυτά . Τώρα απλώς κάνουν πιο πολύ θόρυβο. Πάντα υπήρχαν . Και θα εξακολουθήσουν να υπάρχουν.
– Ει. Π: Σωστά. Τα «εγκλήματα τιμής» είναι πολύ παλιά ιστορία. Κάποιος σκότωνε την κόρη του επειδή έκανε παιδί ανύπαντρη ή τη γυναίκα του επειδή τον απάτησε.
– Γ. Μπ: Δεν είναι μόνο τα εγκλήματα τιμής. Η βία δεν έχει φύλο Βεβαίως αυτά που συζητάμε τώρα είναι ακραία παραδείγματα, και επειδή έτυχαν και οι γυναικοκτονίες όλες μαζί μας κάνει εντύπωση.
Η βία δεν έχει πρόσωπο. Δεν έχει φύλο. Είναι τεράστιο πρόβλημα των καιρών μας και είναι διαχρονικό πρόβλημα. Και η διαχείριση του, ξέρετε είναι θέμα παιδείας πολύ μεγάλο.
Αλλά εμείς με την παιδεία έχουμε μία αλλεργία. Δεν μας αρέσουν πολύ αυτά τα πράγματα. Προτιμούμε να έχουμε εκατοντάδες νόμους τους οποίους δεν εφαρμόζουμε και τους οποίους επικαλούμαστε συνέχεια, ενώ στην ουσία είμαστε απαίδευτοι.
Ναταλία Τσαλίκη – Αιμίλιος Χειλάκης – Γιάννης Μπέζος – Αθηνά Μαξίμου – Οθέλλος – Ηρώδειο
Ει. Π: Τελικά ποιο είναι το θέμα που πραγματεύεται ο Οθέλλος, πιο έντονα, είναι ο ρατσισμός ή ο «παράταιρος» απαγορευμένος έρωτας;
– Γ. Μπ: Δεν είναι απαγορευμένος ο έρωτας. Παντρεμένοι είναι. Ο Οθέλλος δεν πραγματεύεται ένα θέμα. Είναι ένας κόσμος ολόκληρος. Αυτά που γράφει ο μεγάλος μας ποιητής πριν από τέσσερις αιώνες δεν έχουν σταματήσει να υπάρχουν. Και δεν θα σταματήσουν.
Απλώς πρέπει να τα διαχειριζόμαστε διαφορετικά. Φυσικά έχουν αλλάξει οι άνθρωποι . Έχει αλλάξει η κοινωνία, έχει αλλάξει η αξία της ανθρώπινης ζωής, έχουν αλλάξει πάρα πολλά και αλίμονο αν δεν είχαν αλλάξει.
Αλλά η διαχείριση των αδυναμιών, του κάθε ανθρώπου ξεχωριστά είναι πολύ δύσκολη υπόθεση. Και είναι θέμα και προσωπικό, και της πολιτείας, και της οικογένειας και των κοινωνικών θεσμών κ.τ.λ.
Είναι πολλά πράγματα που πρέπει να δουλέψουμε. Ξέρετε υπάρχει ένας μεγάλος κίνδυνος να συνηθίζουμε. Συνηθίσαμε τη βία. Όταν ας πούμε επί χρόνια γίνονται όλα αυτά . Πάρτε παράδειγμα από τη βία στα γήπεδα, μέχρι τις διαδηλώσεις, μέχρι τα σπασίματα και τις περιπτώσεις αστυνομικής βίας .
“Το μεγάλο πρόβλημα της κοινωνίας μας είναι ότι έχουμε την τάση να συνηθίζουμε τη βία”
Όλα αυτά γίνονται επί σειρά ετών. Εμείς μένουμε σε συγκεκριμένα πράγματα επειδή κάνουν θόρυβο και είναι και πιο «πιπεράτα».
Ενώ το θέμα της βίας είναι πάρα πολύ βασικό. Και είναι κοινωνικό πρόβλημα πολύ μεγάλο.
– Ει.Π: Είστε ένας ηθοποιός με μεγάλη πορεία στο θέατρο και στην τηλεόραση. Κάθε φορά που ανεβαίνετε στη σκηνή υπάρχει πάντα το «τρακ» της πρώτης φοράς ή με τα χρόνια έχετε μάθει να το διαχειρίζεστε;
– Γ. Μπ.: Δεν είχα ποτέ τρακ . Ούτε την πρώτη φορά , ούτε μέχρι τώρα. Είμαι πάρα πολύ προετοιμασμένος κάθε φορά που ανεβαίνω στη σκηνή. Έχω φυσικά την αγωνία να δω αν αυτό το πράγμα θα επικοινωνήσει. Και εφόσον εδώ και πάρα πολλά χρόνια κάνω και δικές μου δουλειές , έχω μια αγωνία να δω πώς θα φτάσει η δουλειά στο κοινό, αλλά τρακ δεν είχα ποτέ.
“Δεν είχα ποτέ «τρακ» – Έχω πάντα την αγωνία μία δουλειά να φτάσει στον κόσμο – να γίνει καλά “
– Ει. Π: Αυτή την αγωνία εννοούσα με τη λέξη «τρακ»
– Γ. Μπ: Όχι, γιατί οι άνθρωποι το τρακ το ερμηνεύουν αλλιώς. Ότι έχουμε τρακ γιατί δεν έχουμε εμπιστοσύνη στον εαυτό μας. Εγώ είχα πάντα εμπιστοσύνη στον εαυτό μου.
Η αγωνία όμως υπάρχει γιατί όσο μεγαλώνεις ανεβαίνουν κι οι ευθύνες. Οι άλλοι περιμένουν κάτι περισσότερο από εσένα.
Επομένως πολλαπλασιάζεται η ευθύνη σου και αυτό σου δημιουργεί μεγαλύτερη αγωνία . Αλλά η αγωνία αυτή είναι δημιουργική. Δεν λειτουργεί ανασταλτικά. Σαν κάτι που σε τραβάει πίσω.
– Ει. Π: Είστε ένας ηθοποιός που μας έχει χαρίσει εξαιρετικές και πολύ διαφορετικές μεταξύ τους ερμηνείες σε πάρα πολλούς ρόλους . Πώς καταφέρατε τόσα χρόνια να αποφύγετε τη «μανιέρα»;
– Γ. Μπ: Δεν είναι θέμα μανιέρας. Κανείς από το κοινό δεν ασχολείται με τέτοια πράγματα δηλαδή με μανιέρες και τέτοια. Δεν είναι θέμα τεχνικής. Ο κάθε ρόλος έχει μια δυναμική.
“Το θέμα της πανδημίας δεν σηκώνει αστεία & δεν αντιμετωπίζεται με βερμπαλισμούς και ψευτοεπαναστάσεις. Πρέπει να σκεφτούμε σοβαρά”
Όταν μπορείς να τον προσεγγίσεις με ένα τρόπο αυτό έρχεται και ενσωματώνεται σε σένα γιατί ούτως ή άλλως εμάς βλέπουν δεν βλέπουν κανέναν άλλο, τον ίδιο ηθοποιό βλέπουν απλώς τους λέει διαφορετικά λόγια κάθε φορά και τους δημιουργεί διαφορετικό συναίσθημα.
Η μανιέρα δεν είναι κακό πράγμα, εγώ το θεωρώ καλό με την έννοια ότι είναι ένας τρόπος. Μανιέρα εξάλλου αυτό σημαίνει: Τρόπος. Είναι ένας τρόπος να επικοινωνήσεις κάθε φορά το κείμενο. Αλλά έχει να κάνει πιο πολύ με την ιδιοσυγκρασία και λιγότερο με την τεχνική.
Γιάννης Μπέζος – Κατερίνα Λέχου Θέατρο Βράχων-“Οθέλλος”
– Ει. Π: Περάσαμε ένα χειμώνα που μας έλειψε πάρα πολύ το θέατρο. Εσείς πώς περάσατε στην καραντίνα;
– Γ. Μπ: Επειδή εργαζόμουν στην τηλεόραση δεν το πολυκατάλαβα. Δεν είχα προγραμματίσει να κάνω θέατρο και δεν κατάλαβα την έλλειψη που λέτε. Αλλά το αντιλαμβάνομαι ότι γενικότερα υπήρξε μία έλλειψη , και από την πλευρά των θεατών και από την πλευρά των συναδέλφων.
Θέατρο Βράχων-“Οθέλλος”.Μάκης Τσέλιος-Γιάννης Μπέζος
– Ει. Π: Θεωρείτε ότι καλώς έκλεισαν τα θέατρα ή αν τα άφηναν ανοιχτά με μικρότερη πληρότητα θα ήταν καλύτερα και για το θέατρο και για τον κόσμο;
-Γ. Μπ.: Αν τα άφηναν ανοιχτά με πληρότητα θα είχαμε 500 παραπάνω κρούσματα την ημέρα. Δεν μπορούσε να μείνει ανοιχτό τίποτα και ορθά έκλεισαν και οι κινηματογράφοι και τα θέατρα .
Ας μην γελιόμαστε και ας μην κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας. Έπρεπε να γίνουν αυτά και ας ελπίσουμε ότι τώρα με τα νέα μέτρα αυτά θα μπορέσουμε να δουλέψουμε σαν άνθρωποι.
“Όλοι οι ρόλοι έχουν την ίδια δυσκολία και την ίδια γοητεία”
Πάντα με τα μέτρα προστασίας, με μεγάλη προσοχή γιατί όπως βλέπουμε , το θέμα αυτό της δημόσιας υγείας δεν αστειεύεται. Δεν σηκώνει αστεία, ούτε βερμπαλισμούς , ούτε παραμύθια και ψευτοεπαναστάσεις. Πρέπει να σκεφτούμε σοβαρά πώς θα το αντιμετωπίσουμε και τι θα κάνουμε.
Θέατρο Βράχων-“Οθέλλος”.Γιάννης Μπέζος-Πέτρος Λαγούτης
– Ει. Π: Συμφωνώ απόλυτα. Εμβολιαστήκατε δεν είναι έτσι;
– Γ. Μπ: Βεβαίως.
Θέατρο Βεάκη-Επίσημη πρεμιέρα “Τρεις αδερφές”.Γιάννης Μπέζος-Σταμάτης Φασουλής
– Ει. Π: Νομίζω ότι συμφωνούμε ότι όλοι πρέπει να κάνουμε το εμβόλιο.
– Γ. Μπ.: Πρέπει να κάνουμε όλοι το εμβόλιο και πρέπει να βάλουμε το μυαλό μας να σκεφτεί. Και πρέπει να σταματήσουμε όλοι να έχουμε γνώμη για πράγματα για τα οποία δεν είμαστε ειδικοί.
Δεν έχουμε τις κατάλληλες γνώσεις. Είναι φοβερό αυτό το πράγμα.
Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας-Κοπή πίτας ΑΝΤ1.Παύλος Ορκόπουλος-Γιάννης Μπέζος
– Ει. Π: Είστε ένας ηθοποιός που μας έχει χαρίσει αξέχαστες ερμηνείες σε κωμικούς ρόλους. Οι κωμικοί ρόλοι είναι πιο δύσκολοι από τους δραματικούς;
– Γ. Μπ: Δεν είναι θέμα δυσκολίας. Είναι άλλης ιδιοσυγκρασίας αυτοί οι ρόλοι. Δεν μπορώ να σας στα εξηγήσω αυτά. Ξέρετε , αυτά τα πράγματα δεν εξηγούνται εύκολα. Όλοι οι ρόλοι είναι δύσκολοι και όλοι είναι εύκολοι.
Όλοι απαιτούν πολλή εργασία, μόχθο, ταλέντο και έμπνευση. Είτε πρόκειται για κωμωδία, είτε για δράμα, είτε για μουσικό θέατρο. Το θέατρο έχει μια μεγάλη βεντάλια.
“Το να βρίσεις κάποιον είναι εύκολο Το χιούμορ όμως είναι πολύ πιο δύσκολη και σύνθετη υπόθεση”
Εγώ τα έχω κάνει σχεδόν όλα και έχω να πω πώς όλα έχουν την ίδια δυσκολία και την ίδια γοητεία.
Θέατρο Βεάκη-Επίσημη πρεμιέρα “Τρεις αδερφές”.Άννα Μαρία Παπαχαραλάμπους-Γιάννης Μπέζος-Ναταλία Τσαλίκη
– Ει. Π.: Ο ηθοποιός είναι και άνθρωπος και είναι φυσικό να έχει συναισθήματα. Όταν λοιπόν έχει συμβεί κάτι άσχημο σε έναν άνθρωπο και καλείται να παίξει μία κωμική σκηνή και να κάνει τον κόσμο να γελάσει. Πώς το διαχειρίζεται;
– Γ. Μπ: Πας και κάνεις τη δουλειά σου. Είναι δουλειά . Μέσα στη δουλειά μας είναι και αυτό. Εκτός από ακραίες περιπτώσεις φυσικά.
“Η σάτιρα καταφεύγει πολλές φορές σε τέτοιου είδους αστεία γι’ αυτό παύει να είναι σάτιρα και γίνεται αστείο του γυμνασίου”
– Ει. Π: Στην προσωπική σας ζωή χρησιμοποιείτε το χιούμορ σαν όπλο για να αντιμετωπίσετε δύσκολες καταστάσεις; Και πώς αντιλαμβάνεστε το «χιούμορ» . Τι σημαίνει για σας η λέξη;
‘
– Γ. Μπ: Είναι λίγο στον αέρα αυτό. Είναι θέμα αισθητικής. Είναι θέμα προσωπικό. Θέμα παιδείας.
Ει. Π: Να το θέσω αλλιώς: Τα ρατσιστικά – προσβλητικά αστεία είναι χιούμορ;
Γ. Μπ: Αυτά δεν είναι χιούμορ γιατί είναι εύκολα πράγματα αυτά. Το χιούμορ είναι πιο δύσκολη υπόθεση. Το να βρίσεις κάποιον είναι εύκολο. Το να αποκαλύπτεις όμως κάτι, χωρίς να τον βρίζεις, να δείχνεις δηλαδή την αρνητική του πλευρά με έναν τρόπο , με χιούμορ με γέλιο, για να τη στηλιτεύσεις και να βοηθήσεις να βελτιωθεί είναι δύσκολο και σύνθετο πράγμα.
Και πάλι σας λέω είναι θέμα παιδείας. Για τα ρατσιστικά αστεία δεν το συζητώ είναι γελοιότητες.
Το να βρίζεις κάποιον το θεωρώ πολύ εύκολο. Η σάτιρα πολλές φορές καταφεύγει σε τέτοια εύκολα πράγματα και έτσι παύει να είναι σάτιρα και γίνεται αστείο του γυμνασίου. Σαχλό δηλαδή.
– Ει. Π: Είστε ένας ηθοποιός που έχει κάνει πάρα πολλές και πολύ καλές δουλειές στην τηλεόραση. Ποια είναι τα κριτήρια που σας κάνουν κάθε φορά να δεχθείτε μια δουλειά; Είναι κάτι που σας κάνει «κλικ» στο σενάριο; Καταλαβαίνετε ότι θα πάει καλά;
– Γ. Μπ: Το αν θα πάει καλά ή όχι δεν μπορεί να το προεξοφλήσει κανείς . Πρέπει πρώτα – πρώτα να αρέσει σε μένα. Δηλαδή εάν εγώ θα το έβλεπα αν ήμουν τηλεθεατής. Το δεύτερο είναι οι συνθήκες παραγωγής, ποιοι παίζουν , ποιος το σκηνοθετεί, όλα αυτά που ονομάζουμε παραγωγή στην ελληνική τηλεόραση, όσο καλύτερα μπορούν να γίνουν, γιατί ξέρετε ότι η χώρα μας είναι μικρή, η αγορά είναι μικρή και δεν έχουμε μεγάλες δυνατότητες, αλλά μέσα στα πλαίσια των δυνατοτήτων αυτών που έχουμε να κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε.
“Για να δεχθώ να παίξω σε ένα σήριαλ πρέπει πρώτα –πρώτα το έργο να αρέσει σε μένα. Να πω ότι σαν τηλεθεατής θα το έβλεπα”
Κυρίως αρχίζω από την πρόθεση, τη θεματολογία. Δηλαδή τι πραγματεύεται αυτό το σενάριο. Είναι πολύ σημαντικό για μένα.
– Ει. Π: Δύο πολύ καλές κωμωδίες που είδαμε τελευταία ήταν και το «Παρουσιάστε» τη σεζόν που πέρασε αλλά και το «Πέτα τη φριτέζα» τις δύο προηγούμενες . Θέλετε να μιλήσουμε γι’ αυτές τις δουλειές;
– Γ. Μπ: Ναι, ήταν δύο πολύ καλές σειρές διεβδομαδιαίες όπως ξέρετε γιατί είναι μόδα τώρα στα κανάλια να κάνουν αντί για εβδομαδιαίες , σειρές που παίζονται δύο φορές την εβδομάδα , πέρα από τις καθημερινές .
Είναι δύο σειρές που πολύ αγάπησα και δέθηκα και με τους συναδέλφους πολύ και θέλω να πιστεύω ότι θα τις παρακολουθεί ο κόσμος και στο μέλλον με ένα χαμόγελο, δηλαδή θα συνεχίσουμε να κάνουμε στον κόσμο μία πολύ καλή συντροφιά.
Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας-Κοπή πίτας ΑΝΤ1.Φάνης Μουρατίδης-Γιάννης Μπέζος
– Ει.Π: Αυτό νομίζω ότι το πετύχατε. Πραγματικά είναι σειρές που δεν βαριέσαι να τις βλέπεις ξανά. Σου χαρίζουν κάθε φορά γέλιο
– Γ. Μπ.: Ναι, ήταν αστείες. Ήταν έξυπνοι οι διάλογοι. Αλλά ξέρετε είναι πολύ μεγάλος ο όγκος των επεισοδίων. Όταν σε μία σεζόν πρέπει να παρουσιάσεις 60 επεισόδια ενώ παλαιότερα ήταν 30 , είναι πολύ διαφορετικό και είναι πολύ δύσκολο και για τους συγγραφείς.
“Το φθινόπωρο θα κάνω μουσικές βραδιές με μελοποιημένη ποίηση στον Ιανό”
Δηλαδή, πόση έμπνευση μπορεί να έχει ένας άνθρωπος να γράψει 60 45λεπτα επεισόδια, είναι πάρα πολύ δύσκολο όπως καταλαβαίνετε. Είναι πολύς ο χρόνος .
Και είναι ένα ρίσκο αυτό κάθε φορά, γι΄ αυτό πρέπει να είμαστε προσεκτικοί. Πρέπει να έχουμε το νου μας δύο φορές τώρα.
Εθνικό Θέατρο-Επίσημη πρεμιέρα “Μακμπέθ”.Ναταλία Τσαλίκη-Βάλια Κυριαζή-Γιάννης Μώραλης-Γιάννης Μπέζος
– Ει. Π.: Το «Παρουσιάστε» θα συνεχιστεί και την επόμενη σεζόν;
Όχι, δεν θα συνεχιστεί. Ολοκληρώθηκε ο κύκλος τέλος Μαίου.
“Τον επόμενο χειμώνα θα παίξω με τον Πυγμαλίωνα Δαδακαρίδη ένα έργο για δύο πρόσωπα: Το «Αινιγματικές παραλαγές» του Σμιτ”
– Ει. Π΄.: Στο χειμώνα που έρχεται έχετε προγραμματίσει τι θα κάνετε στο θέατρο;
– Γ. Μπ: Δεν θα κάνω θέατρο. Οκτώβριο , Νοέμβριο θα κάνω κάποιες μουσικές βραδιές αφιερωμένες στην ελληνική ποίηση, στο εντευκτήριο του βιβλιοπωλείου «Ιανός» στη Σταδίου, με πιάνο και φωνές.
“Δεν έχω γενικά κολλητούς φίλους και δεν έχω μακροχρόνιες φιλίες με συναδέλφους”
Από τον Φεβρουάριο και μετά θα κάνω την παράσταση «Αινιγματικές παραλλαγές» του Έρικ Εμμάνουελ –Σμίτ , το οποίο είναι ένα πολύ ενδιαφέρον έργο, θα το παίξουμε με τον Πυγμαλίωνα Δαδακαρίδη, ο οποίος θα σκηνοθετήσει την παράσταση μαζί με τον Σωτήρη Τσαφούλια. Στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης. Αλλά αυτό είναι ένα έργο για δύο πρόσωπα.
– Ει. Π.: Υπάρχει η πεποίθηση ότι όταν σε μία δουλειά υπάρχει φιλία ανάμεσα στους ηθοποιούς βγαίνει καλό αποτέλεσμα. Αυτό είναι πάντα απαραίτητο; Ή όταν ο καθένας κάνει καλά τη δουλειά του μπορεί να βγει καλά η δουλειά;
– Γ. Μπ.: Όταν κάνει ο καθένας καλά τη δουλειά του μπορεί να βγει ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα. Αυτό πιστεύω. Αν οι ηθοποιοί τα πηγαίνουν και μεταξύ τους πολύ καλά είναι ακόμα καλύτερα. Αλλά δεν είναι υποχρεωτικό αυτό.
“Εκτιμώ πολλούς σπουδαίους παλιούς ηθοποιούς αλλά πρότυπα στο πώς θα παίξω δεν είχα ποτέ”
– Ει. Π.: Σε χώρους όπως ο καλλιτεχνικός ή αυτός της δημοσιογραφίας που είναι ανταγωνιστικοί δύσκολα δημιουργούνται φιλίες ζωής . Υπάρχουν βέβαια, αλλά τις συναντάς πιο δύσκολα.
Εσείς έχετε μακροχρόνιες φιλίες με συναδέλφους;
– Γ. Μπ.: Όχι ιδιαίτερες. Όχι. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν εκτιμώ πάρα πολύ ανθρώπους, ή δεν μιλάω μαζί τους , αλλά δεν έχω φιλίες με την έννοια που λέμε «φιλία κολλητή». Δεν έχω γενικά «κολλητούς φίλους».
– Ει. Π: Είστε ένας πολυτάλαντος ηθοποιός. Όχι μόνο παίζετε αλλά τραγουδάτε και θαυμάσια και ενίοτε χορεύετε. Θεωρώ ότι αν ζούσατε την εποχή του Φίνου, θα ήσασταν ένα από τα «αγαπημένα του» παιδιά. Υπάρχουν ηθοποιοί εκείνης της εποχής που θαυμάζετε ή τους είχατε εντός εισαγωγικών ως «πρότυπα»;
– Γ. Μπ.: Όχι, πρότυπα στο πώς θα παίξω δεν είχα ποτέ. Υπάρχουν πολλοί ηθοποιοί εκείνης της εποχής που μου αρέσουν, και θεωρώ ότι έχουν μεγάλο ενδιαφέρον , τουλάχιστον από αυτά που είχαμε δει στο σινεμά, γιατί στο θέατρο δεν τους είχαμε δει πολύ , αλλά δεν τους είχα ως «πρότυπο». Ξέρετε, μιλάμε για μια εποχή , η οποία είναι πολύ μεγάλη σε διάρκεια.
“Ο Φίνος δεν ανακάλυψε την πυρίτιδα. Ο παγκόσμιος κινηματογράφος τυποποιεί τους ανθρώπους για να μπορέσει να πουλήσει “
Κυρίως μιλάμε για τη δεκαετία του 60 η οποία έχει βγάλει κάποια πολύ ωραία πράγματα και έχει βγάλει και αρκετές ανοησίες.
– Γ. Μπ: Εγώ θεωρώ ότι ένα από τα αρνητικά εκείνης της εποχής ήταν ότι τυποποιούσε τους ηθοποιούς σε ένα ρόλο. Δηλαδή αν έβλεπαν ότι κάποιος κάνει καλά ένα ρόλο του έδιναν συνέχεια αυτό και αυτό ίσως στέρησε από κάποιους ηθοποιούς τη δυνατότητα να μας δείξουν κι άλλες πτυχές του ταλέντου τους.
Μα, αυτό δεν είναι κάτι που το κάνει μόνο ο ελληνικός κινηματογράφος. Ο παγκόσμιος κινηματογράφος το κάνει. Πάντα τυποποιεί τους ανθρώπους για να μπορέσει να πουλήσει.
Τους δίνει και βραβεία κιόλας έτσι να έχουνε να πορεύονται.
Η τυποποίηση που λέτε γίνεται για λόγους εμπορικούς. Ο Φίνος δεν ανακάλυψε την πυρίτιδα.
“Για να παίξω στον κινηματογράφο πρέπει οι συνθήκες να ταιριάζουν στον ψυχισμό μου ή να είναι ένας ρόλος πολύ σημαντικός”
Κινήθηκε μέσα στα πλαίσια που είχε η παγκόσμια αγορά. Το αμερικανικό σινεμά τα έκανε αυτά κυρίως.
– Ει. Π: Στον κινηματογράφο σας έχουμε δει σε πολύ λιγότερους ρόλους. Μία από τις αξέχαστες ερμηνείες σας ήταν αυτή στο ταγκό των Χριστουγέννων. Γιατί συμβαίνει αυτό; Δεν σας αρέσει τόσο πολύ ο κινηματογράφος;
– Γ. Μπ: Όχι , δεν είναι αυτό. Μου αρέσει ο κινηματογράφος . Αλλά είναι μια δουλειά στην οποία λειτουργείς αποσπασματικά. Δηλαδή, έχει άλλο «τέμπο», άλλο χρόνο εσωτερικό για τον ηθοποιό που εμένα δεν μου πολυπηγαίνει.
“Είμαι κατά της μόδας γιατί πέθανε νωρίς η καημένη”
Πρέπει να βρω κάποιες συνθήκες που να μου πάνε πιο πολύ, να είναι πιο κοντά στον ψυχισμό μου, όπως έγινε καλή ώρα με το «Τανγκό», που ήταν μια δουλειά που είχα ξεκινήσει με τον Νίκο τον Κουτελιδάκη, του είχα δώσει το βιβλίο του Ξανθούλη, η οποία ήταν μια πιο προσωπική υπόθεση. Αλλά γενικά δεν είναι το φόρτε μου, ο κινηματογράφος.
Ο τρόπος δουλειάς στον κινηματογράφο, εμένα με δυσκολεύει. Δεν μου αποκαλύπτει κάτι. Εκτός κι αν είναι κάποιες συνθήκες πολύ ιδανικές ή ένας ρόλος πολύ σημαντικός που εκεί το πράγμα αλλάζει.
– Ει. Π.: Με την Ναταλία Τσαλίκη είστε παντρεμένοι πάρα πολλά χρόνια . Το γεγονός ότι δύο ηθοποιοί συνυπάρχουν ως ζευγάρι κάνοντας ένα τόσο δύσκολο επάγγελμα, λειτουργεί βοηθητικά, με την έννοια ότι καταλαβαίνει ο ένας τον άλλο, ή μπορεί να δημιουργήσει δυσκολίες και ανταγωνισμούς ή εξαρτάται από το χαρακτήρα των ανθρώπων;
– Γ. Μπ.: Εξαρτάται από τον χαρακτήρα των ανθρώπων. Καθαρά και ξάστερα.
“Για να κρατήσει ένας γάμος πρέπει η σχέση να είναι δημιουργική. Να αποκαλύπτει πράγματα κάθε μέρα . Όχι στην επανάληψη”
– Ει. Π.: Υπάρχει κάποιο «μυστικό» στο να διαρκέσει ένας γάμος τόσα χρόνια; Γιατί δεν είναι της «μόδας». Της μόδας είναι τα διαζύγια (γέλια)
– Γ. Μπ΄: Εγώ ξέρετε είμαι κατά της μόδας γιατί πέθανε νωρίς η καημένη. Δεν ζει πολλά χρόνια η μόδα. Αυτά είναι όλα σχετικά . Νομίζω ότι αν υπάρχει ένα εντός εισαγωγικών «μυστικό», είναι να μπορείς να συνομιλείς με τον άλλο.
Να μπορείς να τον βλέπεις με καινούργιο μάτι κάθε μέρα. Να έχει κάτι να σου αποκαλύψει. Να μη γίνεται βαρετή η σχέση. Να κρατάει η συνύπαρξη την δροσιά και τον φρέσκο αέρα.
“Τα φώτα τυφλώνουν όταν είσαι συμπλεγματικός “
Να υπάρχει δημιουργικότητα. Όχι στην επανάληψη.
Γιάννης Μπέζος – Ναταλία Τσαλίκη – Οθέλλος – Ηρώδειο
– Ει. Π. :Είστε ένας ηθοποιός που έχει κάνει τεράστια επιτυχία εδώ και πολλά χρόνια. Η επιτυχία είναι επικίνδυνο πράγμα; Μπορεί να σε παγιδέψει; Τα φώτα τυφλώνουν;
– Γ. Μπ.: Αν είσαι ανόητος και συμπλεγματικός και σου λείπουν πράγματα, θα σε τυφλώσουν σίγουρα. Εάν είσαι ισχυρός μέσα σου και το μυαλό σου δουλεύει δεν παθαίνεις τίποτα.
“Θέλω να πω στους νέους συναδέλφους να μην ανέχονται βίαιες συμπεριφορές. Να είναι έντιμοι απέναντι στον εαυτό τους και την αξιοπρέπεια τους.”
– Ει. Π. : Με αφορμή τις καταγγελίες για σκληρή και βίαιη συμπεριφορά κάποιων σκηνοθετών απέναντι στους συνεργάτες τους, και με δεδομένο ότι υπάρχει μια σχολή που λέει ότι πρέπει να «ματώσεις για να μάθεις» θα ήθελα να σας ρωτήσω τη γνώμη σας ως σκηνοθέτη. Πρέπει να γίνει κάποιος σκληρός για να επιβληθεί στο team του;
– Γ. Μπ.: Δεν επιβάλλεσαι έτσι. Επιβάλλεσαι με κριτήριο το αν σε παίρνουν στα σοβαρά ή όχι. Μπορείς να επιβληθείς μόνο όταν σε παίρνουν στα σοβαρά και περιμένουν κάτι από εσένα κι αν εκτιμούν κάτι από εσένα.
Ο τρόπος που γίνεται μια παράσταση μπορεί να έχει διάφορες εκφάνσεις αυτό είναι αλήθεια. Μπορεί να γίνει με μεγάλη ευγένεια ή μπορεί να υπάρχει και η πίεση. Αλλά για τις περιπτώσεις στις οποίες αναφέρεστε δεν μιλάμε για πίεση. Είναι άλλο το «πιέζω» κάποιον, που μπορεί να τον πιέζω αποκαλυπτικά δηλαδή βοηθητικά , κι άλλο το συμπεριφέρομαι βίαια για να εκτονωθώ εγώ.
“Δεν είμαι σίγουρος ότι μετά τις αποκαλύψεις θα αλλάξουν τη συμπεριφορά τους οι άνθρωποι αυτοί… Θα το δούμε σε κανένα χρόνο. Μακάρι να πέφτω έξω “
Αυτό μη το βαφτίζουμε τέχνη. Δεν έχει καμία σχέση με την τέχνη αυτό.
Θέατρο Προσκήνιο-Επίσημη πρεμιέρα “Ράφτης Κυριών”.Γιάννης Μπέζος-Κωστής Μαραβέγιας-Τόνια Σωτηροπούλου-Άλκις Κούρκουλο
– Ει. Π.: Ναι, και δεν μιλάμε για υγιή συνεργασία σε αυτές τις περιπτώσεις και συμβαίνουν σε όλους τους χώρους αυτά για να μη μιλάμε μόνο για το θέατρο.
– Γ. Μπ.: Μα, φυσικά παντού συμβαίνουν και θα συμβαίνουν Είναι αυτά που λέγαμε πριν για τις μορφές βίας. Υπάρχουν πάρα πολλά πράγματα σε όλους τους χώρους, και υπάρχουν και στο χώρο μας ακόμα κι άλλα πράγματα και υπήρχαν και παλιά, και θα υπάρχουν και στο μέλλον. Και πρέπει να τα προσέχουμε αυτά.
“Ο καλύτερος ρόλος είναι αυτός που δεν έχω παίξει ακόμα”
Απευθυνόμενος στους νέους συναδέλφους κυρίως θέλω να πω να μην ανέχονται τέτοιες συμπεριφορές και κυρίως οι νεότεροι να αφήσουν την κριτική την εύκολη και να κάνουν κι αυτοί αυτοκριτική.
Αλλά να μην ανέχονται και τις συμπεριφορές αυτού του είδους. Να υψώνουν το ανάστημα τους. Όχι να είναι αλαζόνες, να είναι έντιμοι απέναντι στον εαυτό τους όμως. Και στην αξιοπρέπεια τους.
Θέατρο Βεάκη-Επίσημη πρεμιέρα “Τρεις αδερφές”.Ναταλία Τσαλίκη-Γιάννης Μπέζος
– Ει. Π: Μια ερώτηση που δεχόμαστε οι δημοσιογράφοι , φαντάζομαι κι εσείς οι ηθοποιοί μετά τις αποκαλύψεις είναι «Μα καλά δεν ξέρατε τίποτα»;
– Γ. Μπ: Η απάντηση είναι ότι δεν ξέρεις τι κάνει ο καθένας όταν είναι στο δωμάτιο του. Μπορείς να ξέρεις τι κάνει ο άλλος όταν είναι στο καμαρίνι του ή στο αυτοκίνητο του; Μπορείς να ξέρεις όταν κάνει κάτι δημόσια. Αν είναι φωνακλάς, αν φλερτάρει έντονα, αν έχει υπεροπτική συμπεριφορά.
“Δεν ονειρεύομαι μεγάλους ρόλους τα έχω χορτάσει όλα. Ονειρεύομαι πράγματα που θα κάνουν το θεατή να περνά καλά.”
Ει. Π.: Επειδή είχατε συνεργαστεί με τον Πέτρο Φιλλιπίδη θα ήθελα να σας ρωτήσω αν πληγωθήκατε ή στενοχωρηθήκατε μετά τις αποκαλύψεις.
Γ. Μπ.: Δεν θέλω να πω άλλα πράγματα γι’ αυτό το θέμα. Δεν πληγώνομαι τόσο εύκολα. Στενοχωριέμαι για πολλά πράγματα. Γι’ αυτό ιδιαίτερα στενοχωρήθηκα.
“Ένας ηθοποιός δεν μπορεί να φύγει ποτέ από το θέατρο. Πιστεύω ότι αν κάποιος είναι σωματικά και πνευματικά ακμαίος μπορεί να παίζει μέχρι το άπειρο…”
Αλλά πρέπει να τα αφήσουμε να καταλαγιάσουν αυτά να κάνει και η δικαιοσύνη τη δουλειά της. Να προχωρήσουμε και να αποδοθούν οι ευθύνες εκεί που πρέπει . Κι αυτό θα γίνει είμαι βέβαιος.
Θέατρο Προσκήνιο-Επίσημη πρεμιέρα “Ράφτης Κυριών”.
– Ει. Π.: Θεωρώ ότι το κέρδος που είχε το θέατρο από όλα αυτά είναι ότι άνθρωποι που έχουν τέτοιες συμπεριφορές θα το σκεφτούν δύο φορές τώρα πριν προβούν σε τέτοιες ενέργειες… Συμφωνείτε;
– Γ. Μπ.: Για να το δούμε αυτό….. Θα σας πω σε έναν χρόνο… Δεν είμαι τόσο αισιόδοξος . Μακάρι να πέφτω έξω.
Ει. Π.: Έχοντας ερμηνεύσει τόσο πολλούς και τόσο διαφορετικούς ρόλους ένας ηθοποιός μαθαίνει να κατανοεί καλύτερα την ανθρώπινη ψυχή;
– Γ. Μπ: Κανονικά θα έπρεπε. Εφόσον αναμετράσαι με τέτοια κείμενα θα έπρεπε κανονικά να μπαίνεις σε μια ανησυχία. Εμένα προσωπικά ναι , με έχει βοηθήσει πάρα πολύ αυτό στο να κατανοώ τους ανθρώπους.
– Ει. Π.: Από όλους αυτούς τους σπουδαίους ρόλους που έχετε παίξει, υπάρχουν κάποιοι που ξεχωρίζετε;
– Γ. Μπ.: Δεν ξεχωρίζω τίποτα. Ο καλύτερος ρόλος είναι αυτός που θα παίξω τον άλλο χρόνο.
“Ως επίλογο θα έλεγα στο κοινό του eirinika και σε όλους τους συμπατριώτες μας, μια έκκληση: Θάρρος , ματιά ψηλά, όλα θα πάνε καλά.”
– Ει. Π.: Υπάρχουν κάποιοι ρόλοι που δεν έχετε παίξει και ονειρεύεστε να παίξετε;
– Γ. Μπ.: Δεν ονειρεύομαι ρόλους, ονειρεύομαι άλλα πράγματα. Συνεργασίες καλές , κυρίως να είμαι δυνατός και υγιής και να μπορώ να κάνω πράγματα τα οποία ευχαριστιέται ο θεατής. Δεν με ενδιαφέρουν ρόλοι μεγάλοι και τέτοια . Τα έχω χορτάσει όλα.
Ει. Π.: Στην τηλεόραση έχετε προγραμματίσει κάτι;
– Γ. Μπ.: Κάτι θα κάνω . Μία νέα σειρά στην ΕΡΤ. Μια πολύ ωραία κωμωδία που θα αρχίσουν τα γυρίσματα στις αρχές του Σεπτέμβρη.
– Ει. Π. Υπάρχουν πάρα πολλοί μεγάλοι ηθοποιοί που δούλευαν μέχρι την τελευταία στιγμή. Πέθαναν δηλαδή αυτό που λέει ο κόσμος «στο σανίδι». Εσείς , αν και είναι πολύ νωρίς γι’ αυτή την ερώτηση θεωρείτε ότι ένας ηθοποιός είναι τόσο συνδεδεμένος με το θέατρο που δεν μπορεί να αποχωρήσει ή ότι κάποια στιγμή πρέπει να αποσύρεται για να κάνει άλλα πράγματα;
– Γ. Μπ.: Άλλα πράγματα δεν υπάρχει περίπτωση να κάνει ένας ηθοποιός. Αν εννοείτε ότι ως συνταξιούχος θα κάνει κάτι άλλο. Δεν υπάρχει πρέπει ή δεν πρέπει. Αυτό είναι προσωπική υπόθεση του καθενός.
Εγώ καταλαβαίνω τους ανθρώπους οι οποίοι δεν θέλουν να εγκαταλείψουν. Αυτό τους δίνει κάθε φορά κάτι. Γιατί η δουλειά του ηθοποιού δεν είναι κανονική. Είναι πολύ ανταποδοτική. Είναι αιρετική δουλειά.
Νέο Θέατρο Βασιλάκου-Επίσημη πρεμιέρα “Του Κουτρούλη ο Γάμος”.Ναταλία Τσαλίκη-Γιάννης Μπέζος
Δεν μπορούν να την καταλάβουν οι υπόλοιποι άνθρωποι. Ούτε πρέπει να την καταλάβουν. Από το θέατρο δεν μπορείς να φύγεις ποτέ. Ούτε πας και ξεκουράζεσαι. Εμείς δεν κάνουμε αυτή τη δουλειά και περιμένουμε να ξεκουραστούμε.
Τουλάχιστον εγώ. Εγώ περιμένω πότε θα ανοίξει να πάω στο θέατρο. Δεν βλέπουμε άκρως επαγγελματικά αυτή τη δουλειά. Αν δεν τη δεις ανεπάγγελτα δεν έχει νόημα. Επομένως είναι θέμα προσωπικό αν θέλει κάποιος να συνεχίσει ή να σταματήσει. Εγώ πιστεύω ότι εφόσον σωματικά και πνευματικά είσαι ακμαίος μπορείς να συνεχίζεις μέχρι το άπειρο.
Θεάτρο Τέχνης Κάρολος Κούν-Πρεμιέρα “Παντρολογήματα”.Γιάννης Μπέζος-Ναταλία Τσαλίκη
– Ει.. Π.: Με τα Social Media έχετε σχέση;
– Γ. Μπ.: Όχι δεν έχω καθόλου. Δεν είναι ότι έχω κάτι εναντίον αλλά δεν έχω ιδιαίτερη σχέση όχι.
Ει. Π.: Τι θα θέλατε να πείτε στο κοινό του eirinika ως επίλογο αυτής της συνέντευξης;
– Γ. Μπ.: Ως επίλογο θα έλεγα προς όλους τους συμπατριώτες μας, μια έκκληση: Θάρρος , ματιά ψηλά, όλα θα πάνε καλά.
