Made in Greece τα μπισκότα «Παπαδοπούλου»: Από τα πανέρια της Πόλης & τη μυστική συνταγή της κυρίας Μαρίας σε πάνω από 40 χώρες από την εγγονή Ιωάννα

Για τους περισσότερους από εμάς αυτά τα μπισκότα έχουν μία ιδιαίτερη σημασία γιατί είναι εκείνα που μας «μεγάλωσαν», εκείνα πάνω στα οποία βασίζονται χιλιάδες παιδικές μας αναμνήσεις, τότε που αποζητούσαμε τη γλύκα τους και δεν μπορούσαμε να αντισταθούμε και να μην αδειάσουμε μονομιάς όλο το πακέτο. Αυτά τα μπισκότα έχουν διαγράψει τη δική τους ιστορία στο χώρο των made in Greece επιχειρήσεων, αλλά και μία ξεχωριστή ιστορία στις καρδιές των Ελλήνων και δεν είναι άλλα από τα μπισκότα Παπαδοπούλου.

Η ιστορία των μπισκότων Παπαδοπούλου είναι πραγματικά εντυπωσιακή και μοιάζει με παραμύθι. Η οικογένεια Παπαδοπούλου ζούσε στην Πόλη. Ο πατέρας της οικογένειας, ο κύριος Γιάννης Παπαδόπουλος ήταν ξυλουργός και πάλευε να συντηρήσει την οικογένεια του, τη γυναίκα του, Μαρία και τα τρία μικρά παιδιά τους τον Νίκο, τον Ευάγγελο και τον Θεόφιλο. Για να βοηθήσει τον σύζυγό της και τα παιδιά της, η κυρία Μαρία ζύμωνε και έψηνε κάθε μέρα απολαστικά μπισκότα με μια συνταγή που ήταν το δικό της πολύτιμο μυστικό. Τα τρία αδέλφια ξεχυνόντουσαν με το πανεράκι τους στα στενά της Πόλης πουλώντας τα πεντανόστιμα μπισκότα της μητέρας τους. Και κάπως έτσι κατόρθωνε η φτωχή οικογένεια Παπαδοπούλου να τα βγάζει πέρα.

Γύρω στο 1916 η ζήτηση για τα μπισκότα της κυρίας Μαρίας αυξήθηκε κι εκείνη άρχισε να φουρνίζει καθημερινά όλο και παρισσότερα μπισκότα μέχρι που σκέφτηκε να τους δώσει και όνομα κι αυτό ήταν «πτι-μπερ», μία γαλλική ονομασία (πτι μπερ = μικρά μπισκότα βουτύρου) αποτέλεσμα της φήμης που είχε τότε η γαλλική ζαχαροπλαστική σε όλη την Ευρώπη και τη Κωνσταντινούπολη. Ο σύζυγός της πήγε όλη αυτή την προσπάθεια ένα βήμα πιο πέρα και έφτιαξε μία ξύλινη σφραγίδα, για να σφραγίζουν τα μπισκότα και να αποκτήσουν τη δική τους ξεχωριστή ταυτότητα, κάτι που εκ των πραγμάτων θα μεγάλωνε και τη φήμη τους.

Λίγα χρόνια αργότερα, το 1922 με τη Μικρασιατική καταστροφή, ο Ευάγγελος Παπαδόπουλος με την μητέρα του και τους αδερφούς του μεταφέρθηκαν με άλλους πρόσφυγες στη Μασσαλία. Το πλοίο έδεσε για ανεφοδιασμό στον Πειραιά και η οικογένεια βρήκε την ευκαιρία να επισκεφθεί την πόλη.

Σε μία στάση που έκαναν σε έναν καφενέ διαπίστωσαν ότι οι Έλληνες δεν είχε ιδέα από μπισκότα και η απόφαση να μείνουν Ελλάδα πάρθηκε ομόφωνα στο λεπτό.

Η οικογένεια έμεινε τελικώς σε μια προσφυγική πολυκατοικία κοντά στον Λυκαβηττό. Η μητέρα συνέχισε να ψήνει «πτι-μπερ» σ’ έναν παλιό φούρνο που είχε αγοράσει, ενώ τα παιδιά ξεχύνονταν στους δρόμους για να τα πουλήσουν.

Η οικογένεια Παπαδοπούλου πειραματίζεται με νέες συνταγές και έτσι το 1930 και το 1935 κυκλοφορούν για πρώτη φορά οι 3 από τις σημαντικότερες μάρκες της εταιρίας, τα Μιράντα, τα Γεμιστά και τα Cream Crackers που θα αγαπηθούν από μικρούς και μεγάλους.

Το 1935 ήταν μία χρονολογία σταθμός, αφού η οικοτεχνία Μπισκότων Παπαδοπούλου μετατρέπεται σε βιοτεχνία και εγκαθίσταται σ’ ένα μικρό εργοστάσιο στα Πετράλωνα, δίπλα στις γραμμές του Ηλεκτρικού. Με βασικό εξοπλισμό κι ένα μικρό φορτηγό για τη διανομή ξεκίνησαν να λειτουργούν την επιχείρησή τους που γρήγορα απέκτησε άλλη δυναμική.

Το 1955 ανοίγει το εργοστάσιο της Πέτρου Ράλλη, που είναι και η σημερινή έδρα της επιχείρησης. Ακολουθούν τα εργοστάσια στη Θεσσαλονίκη (1974), στο Βόλο (1984) και στα Οινόφυτα (1990). Το 1971, η επιχείρηση των μπισκότων Παπαδοπούλου γίνεται Ανώνυμη Εταιρία.

Δίπλα στα «πτι-μπερ» προστέθηκαν κράκερς, κρακεράκια, τα αγαπημένα όλων «Μιράντα», τα αγαπημένα των παιδιών «Γεμιστά», αλλά και τα γνωστά σε όλους μας πουράκια «Caprice.

Το 1990 είναι μια «σοκολατένια δεκαετία» για την εταιρία. Τα αγαπημένα σε όλους Πτι Μπερ, Γεμιστά και Μιράντα κυκλοφορούν με την επικάλυψη απολαυστικής σοκολάτας και αποτελούν έναν μοναδικό συνδυασμό.

Το 1992 έφυγε από τη ζωή ο Ευάγγελος Παπαδόπουλος. Ένα χρόνο νωρίτερα ο γαλλικός κολοσσός γαλακτοκομικών «Danone», είχε εξασφαλίσει με 10% τη συμμετοχή του στην ελληνική επιχείρηση. Ωστόσο, γρήγορα αποδείχτηκε ότι τα επιχειρηματικά οράματα του Ευάγγελου Παπαδόπουλου δεν συνέπιπταν με την στρατηγική της γαλλικής εταιρείας.

Την λύση ανέλαβε να δώσει η πρωτότοκος κόρη του Ευάγγελου, Ιωάννα, που αν και σπούδασε χημικός, από πολύ μικρή ηλικία ασχολιόταν με την επιχείρηση του πατέρα της. Το 2008 προς μεγάλη έκπληξη του επιχειρηματικού κόσμου κατόρθωσε να συγκεντρώσει το 100% των μετοχών της επιχείρησης.

To 2011 η εταιρεία έφερε την επανάσταση στις Μπάρες Δημητριακών και λάνσαρε την 1η μπάρα δημητριακών με μπισκότο, τα Digestive Bars.

Λίγα χρόνια πριν, η εταιρεία Παπαδοπούλου προχώρησε σε μία νέα επένδυση με την εγκατάσταση νέας μονάδας παραγωγής στο εργοστάσιο στα Οινόφυτα, καθώς μπήκε στην αγορά του συσκευασμένου ψωμιού με 2 διαφορετικές προτάσεις. Το ΧΩΡΙΑΝΟ, συσκευασμένο Χωριάτικο Ψωμί σε φέτες σε 3 γεύσεις: Σταρένιο με 6 Δημητριακά, Ολικής άλεσης με Σίκαλη, Πολύσπορο και το ΓΕΥΣΗ2, Ψωμί του Τοστ σε 4 γεύσεις: Σίτου, Ολικής Άλεσης, Πολύσπορο και με Καλαμπόκι Χωριάτικο Ψωμί σε Φέτες και Τετράγωνο Ψωμί του Τοστ.

Τα μπισκότα Παπαδοπούλου σήμερα βρίσκονται σε περισσότερες από σαράντα χώρες, στις πέντε ηπείρους, ενώ το πιο δημοφιλές προϊόν είναι τα πουράκια Caprice!