Vintage pic: Η Έλλη Λαμπέτη κόβει βασιλόπιτα το 1953 – Ποια παράσταση ανέβασε τότε;

Ακόμη μία απίθανη vintage φωτογραφία μοιράστηκε μαζί μας ο Άρης Λούπασης μέσα από τον ενημερωμένο λογαριασμό του στο instagram, @arisloupasis.

Στην φωτογραφία φαίνεται η ταλαντούχα ηθοποιός, Έλλη Λαμπέτη, καθώς κόβει τη βασιλόπιτα.

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Aris Loupasis (@arisloupasis)

Αναλυτικά στη λεζάντα της ανάρτησης σημειώνεται:

Αρχές Ιανουαρίου του 1953, η Έλλη Λαμπέτη κόβει τη βασιλόπιτα στα παρασκήνια του θεάτρου «Κυβέλη», το οποίο βρίσκεται στην Πλατεία Συντάγματος (δεν υπάρχει σήμερα).

Δύο εβδομάδες νωρίτερα, στις 19 Δεκεμβρίου 1952, ανεβάζει στον ίδιο χώρο μαζί με τους συνθιασάρχες της Δημήτρη Χορν και Γιώργο Παππά, το έργο του Marc-Gilbert Sauvajon «Ξενοδοχείο η Ευτυχία» σε μετάφραση και σκηνοθεσία του τότε συζύγου της Μάριου Πλωρίτη και σκηνικά του Γιάννη Τσαρούχη.

Ο «Θίασος των Άστρων», όπως ονομάστηκε, δημιουργήθηκε το 1952 από τον Πλωρίτη και αποτελεί μια από τις λαμπρότερες στιγμές του ελληνικού θεάτρου.

Οραματίστηκε να ενώσει τρεις από τους σπουδαιότερους ηθοποιούς της εποχής σε έναν θίασο αφιερωμένο στην παρουσίαση ποιοτικών έργων με υψηλή καλλιτεχνική αξία.

Στις πρόβες του πρώτου έργου τους «Βαθιά Γαλάζια Θάλασσα» του Τέρενς Ράττιγκαν τον Οκτώβριο του 1952, παρευρίσκεται και ο ανερχόμενος τότε σκηνοθέτης Μιχάλης Κακογιάννης. Μαγεμένος από την ερμηνεία της Έλλης, της προτείνει τον κεντρικό ρόλο στο πρώτο του κιν/φικό σενάριο, το «Κυριακάτικο Ξύπνημα».

Η ταινία γυρίζεται το καλοκαίρι του 1953 στο Κάιρο, μια δύσκολη περίοδο για την Έλλη, καθώς στις 25 Μαρτίου ανήμερα της πρεμιέρας της με το έργο «Αγαπούλα» του Arthur Schnitzler, χάνει τον πατέρα της από εγκεφαλικό.

Ο Δημήτρης Χορν στέκεται στο πλευρό της, στηρίζοντάς την, ενώ παράλληλα αναπτύσσεται ένα φλογερό πάθος ανάμεσά τους, βιώνοντας το πιο ερωτικό καλοκαίρι της ζωής τους.

Με την επιστροφή τους στην Αθήνα, εκείνη εγκαταλείπει το σπίτι που μοιράζεται με τον σύζυγό της στην οδό Λυκαβηττού στο Κολωνάκι και μετακομίζει στο σπίτι του στην οδό Λυκείου, πίσω από τα Ανάκτορα.

Για τα επόμενα έξι χρόνια ζουν έναν από τους πιο παθιασμένους έρωτες στην ιστορία του ελληνικού καλλιτεχνικού θεάματος.

Η σχέση τους αν και δεν άντεξε στο πέρασμα του χρόνου παραμένει σύμβολο ενός έρωτα γεμάτου ένταση, συγκρούσεις αλλά και διαρκή αναζήτηση για το απόλυτο, αφήνοντας ανεξίτηλο το αποτύπωμά της στις καρδιές όσων τους γνώρισαν ή τους θαύμασαν.