Έλληνες επιστήμονες του ΕΜΠ αποδεικνύουν ότι ο τάφος του Χριστού είναι αυθεντικός (ΦΩΤΟ)

Κατά τη διάρκεια των αιώνων, η Εκκλησία του Ιερού Τάφου της Ιερουσαλήμ υπέστη βίαιες επιθέσεις, πυρκαγιές και σεισμούς. Καταστράφηκε ολοσχερώς το 1009 και στη συνέχεια ανοικοδομήθηκε, οδηγώντας τους σύγχρονους μελετητές να αναρωτηθούν μήπως θα μπορούσε ενδεχομένως να μην είναι ο τόπος που ορίστηκε ως τόπος ταφής του Χριστού από αντιπροσωπεία που απεστάλη από τη Ρώμη πριν από περίπου 17 αιώνες.

Σήμερα η  επιστημονική κοινότητα κατάφερε να επιβεβαιώσει πως ο Τάφος του Ιησού στην Ιερουσαλήμ είναι πράγματι ο αυθεντικός τάφος που έστησαν οι Ρωμαίοι περίπου στα μέσα του 4ου αιώνα.

Αυτή την επιβεβαίωση έχει το περιοδικό National Geographic, μετά την εργασία των στελεχών του  Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, που άνοιξαν τον Πανάγιο Τάφο τον Οκτώβριο του 2016. Η έρευνα στο σημείο απέδειξε πως τα υλικά του τάφου χρονολογούνται πράγματι πίσω στους ρωμαϊκούς χρόνους και έχουν αντέξει μεγάλες καταστροφές, όπως αυτή που σημειώθηκε το 1007.

Τα αποτελέσματα της έρευνας, όπως δημοσιεύονται στο περιοδικό, πείθουν και τους πλέον καχύποπτους για την αυθεντικότητα του τάφου και επιβεβαιώνουν πως τα ερείπια του σπηλαίου, που βρίσκεται μέσα στην εκκλησία στους Άγιους Τόπους, είναι μέρος του αρχικού ταφικού μνημείου που είχαν πρώτοι κατασκευάσει οι Ρωμαίοι.

Έλληνες επιστήμονες έφεραν στο φως την ταφική πλάκα του Ιησού

Τα πετρώματα του μνημείου χρονολογούνται στο 345 μ.Χ. και ιστορικές πηγές αναφέρουν πως η ανακάλυψη του σημείου ταφής του Ιησού από τους Ρωμαίους έγινε το 326 μ.Χ. Το δημοσίευμα τονίζει πως δεν είναι δυνατόν να αποδειχθεί πως εντός του μνημείου είχε ταφεί πράγματι ο Χριστός, αλλά οι επιστήμονες είναι βέβαιοι για την προέλευσή του. «Αν και είναι αρχαιολογικά αδύνατον να επιβεβαιωθεί ότι ο τάφος είναι το σημείο ταφής ενός Εβραίου που ήταν γνωστός ως Ιησούς από την Ναζαρέτ και ο οποίος σύμφωνα με την Καινή Διαθήκη σταυρώθηκε στην Ιερουσαλήμ το 30 ή το 33 μΧ, οι νέες επιστημονικές χρονολογήσεις επιβεβαιώνουν πως η πρώτη κατασκευή του ταφικού μνημείου έγινε την εποχή του Κωνσταντίνου, του πρώτου Χριστιανού αυτοκράτορα της Ρώμης», όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά.

Στις εργασίες ανοίγματος του τάφου, που επετεύχθει τελικώς τον Οκτώβριο του 2016, συμμετείχε και μία ομάδα από Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Στις εργασίες συντήρησης ελήφθησαν αρκετά δείγματα, προκειμένου οι επιστήμονες σήμερα να οδηγηθούν στο συμπέρασμα της χρονολόγησης.
Στο εσωτερικό του τάφου, όπως αποκαλύφθηκε από τις πρόσφατες έρευνες του Πολυτεχνείου, βρίσκεται ένα μακρόστενο ξύλινο «ταφικό κρεβάτι», όπου πιστεύεται ότι τοποθετήθηκε το σώμα του Ιησού μετά την Σταύρωση, ενώ το μάρμαρο που το καλύπτει πιστεύεται ότι τοποθετήθηκε εκεί το αργότερο το 1555 μΧ.

Οι επιστήμονες είχαν διαφωνήσει σχετικά με την χρονολόγηση μίας δεύτερης μαρμάρινης πλάκας, σπασμένης με έναν σταυρό πάνω της, που εντοπίστηκε όταν ανοίχτηκε ο τάφος.  Άλλοι την τοποθετούν την περίοδο των Σταυροφορειών και άλλοι θεωρούν ότι είναι πρωθύστερη. Οι μελέτες όμως απέδειξαν πως πρόκειται για την πρώτη πλάκα που είχε στηθεί επί Ρωμαϊκής εποχής, υπό τις εντολές του Μέγα Κωνσταντίνου. Στις εργασίες της ομάδας του ΕΜΠ, οι επιστήμονες ήταν επίσης σε θέση να προσδιορίσουν ότι μεγάλο μέρος της ταφικής σπηλιάς παραμένει περικλεισμένο μέσα στα τοιχώματα του ιερού.