Άρωμα Ελλάδας στο Παρίσι με την ασπρόμαυρη ματιά του mega star Νίκου Αλιάγα – Έκθεση του οίκου Christie’s με φωτογραφίες του

Η έκθεση φωτογραφίας με τίτλο «Kalos Kagathos», που διοργανώνει ο οίκος Christie’s, φιλοξενεί μοναδικά έργα του Νίκου Αλιάγα.

Στο πλαίσιο της έκθεσης, η οποία θα διαρκέσει έως τις 16 Μαρτίου, πραγματοποιείται σήμερα σε ειδική εκδήλωση δημοπρασία με τα έργα του διάσημου Ελληνογάλλου δημοσιογράφου, Νίκου Αλιάγα, τα έσοδα της οποίας θα διατεθούν στην Ελληνική Κοινότητα Παρισίων και περιχώρων.

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

#Paris Le jour de Noël ne cherche pas la sérénité, accueille là aussi simplement qu’un rayon de lumière. Elle n’est jamais très loin. #peace #love #ataraxie #instanikos

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη nikos aliagas (@nikosaliagas) στις 25 Δεκ, 2018 στις 1:33 μμ PST

Ο Νίκος Αλιάγας, ο οποίος ξεκίνησε τη δημοσιογραφική του πορεία στο Radio France Internationale, στο Euronews και στη συνέχεια στο France 2, πριν ενταχθεί στην ομάδα του πρώτου καναλιού της γαλλικής τηλεόρασης, το TF1 και πρόσφατα στο Europe1, παράλληλα με την αγάπη του για την δημοσιογραφία διαθέτει ένα αυθεντικό πάθος για τη φωτογραφία, ήδη από τα πολύ νεανικά του χρόνια.

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

#cannes @kendjiofficiel dans mon objectif #mirroring #instanikos

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη nikos aliagas (@nikosaliagas) στις 12 Νοέ, 2018 στις 11:57 μμ PST

Ο Νίκος Αλιάγας δημιουργεί μέσω της φωτογραφίας, εστιάζοντας κυρίως στο θέμα της «δοκιμασίας του χρόνου» (l’épreuve du temps), η οποία αποτελεί και τον τίτλο του βιβλίου του που εκδόθηκε πρόσφατα από τις εκδόσεις La Martinière. Ο Νίκος Αλιάγας μέσα από το φακό του καταγράφει ουσιαστικά πρόσωπα, χέρια ή τοπία που σημαδεύονται από το πέρασμα του χρόνου. Σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ, μέσα από την επιλογή της ασπρόμαυρης φωτογραφίας, ο Νίκος Αλιάγας έχει τη δυνατότητα να παίξει με τις αντιθέσεις του φωτός και των σκιών, επιτρέποντας στον θεατή να διεισδύσει περισσότερο στο μυστήριο που προέρχεται από τα θέματά του.

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

#Athènes Tante Olga aura 102 ans le 15 mars. Tante Olga est la cousine germaine de ma grand-mère maternelle Christina (1917-1988). Son acuité intellectuelle me laisse sans voix, sa gentillesse, la puissance de son propos, la douceur de ses mains me renvoie à quelque chose de tendre. Olga vient d’un temps où on creusait la terre de ses mains, où chaque bouchée était comptée, où chaque instant était un synonyme de survie. Un temps où le soleil brûlait les rêves et les récoltes, où le froid glaçait les nuits de l’enfance. Tante Olga a traversé le XXe siècle avec courage, la pauvreté, les deux guerres, la guerre civile, la dictature, tous les maux des hommes elle les a connus, vécus et vaincus. Dans les sillages des rides de son front, je vois une partie de notre histoire. Paroxystique et sarcastique. Olga est restée pure, face aux épreuves et aux humiliations de la vie. Digne et libre. 4 enfants, 8 petits enfants, et 6 arrière-petits-enfants. Olga est gigantesque, insubmersible, une force de la nature qui me rappelle les oliviers majestueux de mon enfance. Il y a du sacré dans ses yeux et de l’espoir dans ses silences. #instanikos

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη nikos aliagas (@nikosaliagas) στις 2 Ιαν, 2019 στις 10:19 πμ PST

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

#Paris Nul besoin d’être prophète pour savoir que la notoriété déforme, on croit savoir, on a entendu ou retenu une impression attrapée au vol dans un journal, sur internet ou une petite phrase balancée lors d’un diner, tout cela ne me dit rien d’une personne. Être célèbre déforme quand le miroir m’informe tellement plus. J’aime ces moments de silence où je demande à un artiste de se regarder dans le miroir. Avec @iamjuliegayet les silences parlent autant que ses mots. J’ai une chanson d’Antony & The Johnsons dans la tête « the fistful of love » peut-être parce qu’on entend des extraits de ce sublime album dans la pièce (I am a bird now). Je ne l’ai jamais rencontrée avant cet instant, pourtant je me sens en confiance dans l’échange « ce n’est pas moi que je regarde dans le miroir, j’interprète une autre, je ne fais qu’insuffler ma voix dans un instant, mais je ne me raconte pas. Je vois ce que je m’apprête à devenir sur scène ». Devenir une autre et plonger dans l’inconnu, passer de l’ombre à lumière pour affronter un mur vivant, Julie Gayet n’était pas remontée sur les planches depuis 20 ans. Nous parlons de sa jeunesse, de ses premières émotions « j’avais 14 ans et je jouais une opérette au théâtre de Paris, je faisais du chant lyrique, je jouais le personnage de la pie, j’avais un masque et des plumes. Pendant les applaudissements je regardais les gens dans la salle qui manifestaient leur joie, cette émotion est restée comme un vertige.» Le vertige de l’envol d’une chrysalide qui devient papillon « le temps d’un soir, c’est cela mon métier ». Jusqu’au 10 mars au @bouffesparisiens dans une pièce puissante #rabbithole #instanikos

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη nikos aliagas (@nikosaliagas) στις 28 Φεβ, 2019 στις 5:36 πμ PST

Μιλώντας για την έκθεσή του, ο Νίκος Αλιάγας αναφέρει τα εξής: «Χαίρομαι πολύ και είναι μεγάλη μου τιμή να εκθέσω τη δουλειά μου ως φωτογράφος, στον οίκο Christie’s και να υποστηρίξω με την ευκαιρία αυτή την Ελληνική Κοινότητα Παρισίων και περιχώρων κατά τη διάρκεια μιας δημοπρασίας για φιλανθρωπικούς σκοπούς. Η Κοινότητα που αγαπώ πολύ, επιτελεί ένα σπουδαίο έργο για την προβολή της Ελλάδας στη Γαλλία και την προαγωγή των δεσμών μεταξύ των δύο χωρών, των δύο πολιτισμών μου. Στην καρδιά της έκθεσης «Καλός Καγαθός», 12 φωτογραφίες, μοναδικά έργα σε μεγάλο μέγεθος θα τεθούν σε δημοπρασία και θα επιτρέψουν έτσι στους λάτρεις της φωτογραφίας να αποκτήσουν μία από τις φωτογραφίες μου αλλά κυρίως να κάνουν μια καλή πράξη».

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Je retrouve toujours mon vieux pote #LéonidasStoumbos à #Missolonghi avec sa dégaine de moine et ses mots de vieux sage, il cache toujours un petit appareil photo dous le manteau quand ce n’est pas un baglama. L’homme observe chaque soir le coucher de soleil sur la lagune « c’est jamais la même histoire… l’horizon me dit tout ce qu’il faut savoir. Le reste est folie des hommes et nevroses qu’ils ont créé». Ici on ne craint rien, on accepte. Mon ami Léonidas comme une boussole dans l’espace et le temps me rappelle que l’essentiel attend toujours celui qui a des yeux pour voir et un coeur pour croire #instanikos

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη nikos aliagas (@nikosaliagas) στις 4 Μάρ, 2019 στις 10:40 πμ PST