Κότσαρι και σέρρα, όχι σε κάποιο ποντιακό χωριό στην Ελλάδα…
Σίκινος: Απλή, αγέρωχη, αυθεντική ομορφιά – Ένα νησί ανέγγιχτο στο χρόνο
Αν έπρεπε να περιγράψουμε αυτό το νησί με λίγες λέξεις αυτές θα ήταν η γοητεία της απλότητας… Ο λόγος για τη Σίκινο, ένα νησί αυθεντικά όμορφο και παρά το μικρό μέγεθός του στο χάρτη ξέρει πραγματικά να περνάει καλά.
Η Σίκινος θα σας κερδίσει από την πρώτη στιγμή που θα πατήσετε το πόδι σας στο λιμάνι της Αλοπρόνοιας με τις φυσικές ομορφιές του. Σε αυτό το νησί ο χρόνος μοιάζει να σταματά και οι άνθρωποί του έχουνφροντίσει να κρατήσουν αναλλοίωτο το παραδοσιακό κυκλαδίτικο χρώμα.
Χαλαρώστε στις ήσυχες, μικρές παραλίες, περπατήστε στα μονοπάτια τις ενδοχώρας, αφεθείτε στον ήχο του ανέμου, καθώς θα περπατάτε στα σοκάκια τις Χώρας και θα σας ψιθυρίζει πάνω από τα φύλλα των κληματαριών. Το βράδυ το νησί αποκτά ζωντάνια, ο κόσμος γεμίζει τα μικρά δρομάκια γύρω από τα μπαρ, τα καφέ, τις ταβέρνες και τα μαγαζάκια και η νύχτα γίνεται σχεδόν σαν μέρα.
Ένα νησί που θα κερδίσει γιατί είναι φιλόξενο… Οι άνθρωποί του το κάνουν φιλόξενο, που θα σας υποδεχτούν με τις καλύτερες προδιαγραφές και θα σας καλοδεχτούν με ανεξάντλητη όρεξη για πειράγματα, γλέντια και πανηγύρια.
Επισκφθείτε οπωσδήποτε την εκκλησία της Παντάνασσας, στην πλατεία του Κάστρου, ένα κτίσμα του 1787 με επιχρυσωμένο ξυλόγλυπτο τέμπλο, το Μοναστήρι της Ζωοδόχου Πηγής (Χρυσοπηγής), στο ψηλότερο σημείο του Κάστρου, χτισμένο το 1690, την Επισκοπή στην ενδοχώρα, ένα μνημείο ιδιαίτερο, καθώς μαρτυρεί τη μακραίωνη ιστορία του τόπου, την αλληλοκάλυψη πολιτισμών και θρησκειών.
Οι παραλίες της Σικίνου είναι παρθένες με καταγάλανα και καθαρά νερά. Μοναδική είναι η αμμουδιά της Αλοπρόνοιας, ο Αγ. Γεώργιος με τη παχιά άμμο και τα βότσαλα και το Διαλισκάρι που έχει φυσική σκιά από τα αρμυρίκια.
Και επειδή μιλήσαμε και για τη διασκέδαση στο νησί και τα πανηγύρια θα είστε τυχεροί αν πετύχετε και κάποιο
πανηγύρι, ώστε να παρακολουθήσετε και το έθιμο των «πανηγυράδων».